Voor mijn gevoel heeeeeeel lang geleden toen ik nog op de lagere school zat in 1983 /1984, Waren mijn voornaamste hobby’s Lego, buitenspelen, en casettebandjes luisteren,
( Die mijn ooms speciaal voor me hadden opgenomen met mixen van muziek die zij toen gaaf vonden..)
Waarschijnlijk is door die casettebandjes mijn liefde voor muziekmixen en alles wat daar mee te maken heeft ontstaan.
ik zat maar 2 jaar op die lagere school, want ik kwam daar terecht nadat we waren verhuisd.
ik vond het maar een aparte school, want ineens moest ik in de klas uit de bijbel lezen, en daar had ik niet zoveel mee.

Maar ik zag daar op die school een meisje waar ik heel blij van werd, dus ik vond de school wel ok.
Vriendjes en vriendinnetjes had ik zat en iedere dag zag ik dat meisje en dat was een beetje een terugkomend geluksmomentje .
Eigenlijk was ik wel heel benieuwd of zij dat ook zo voelde, Maar dat durfde ik niet te vragen uit angst dat ze het stom zou vinden.
Verder had ik het veel te druk thuis met mijn hobbys en thuis dacht ik verder ook niet aan haar tot ik ’s morgens weer naar school liep..
Dat ging zo door tot we van die school gingen.
We gingen alle 2 naar een andere school en het contact was weg.
Dit was natuurlijk nog ruim voor dat internet kwam.
Jaren later toen we thuis onbeperkt internet hadden via de kabel en Facebook er was zocht ik haar weer op en werden we bevriend op facebook.

Ik vond nog een paar mensen van die lagere schooltijd, en hoewel we vrienden waren op facebook bleef het contact ook beperkt tot facebook.
Maar ik vond het fijn om af en toe te lezen dat het goed met ze ging.
Het meisje waar dit over gaat heeft natuurlijk een naam, en da’s Esmeralda.
Een paar jaar terug las ik op haar facebook dat haar dochter bij kippie in de hoven werkte,
Dus toen ik daar een keer was en haar zag vroeg ik haar om haar moeder de groetjes te doen.
Een paar maanden later las ik op Esmeralda’s facebook dat haar dochter speculaaspoppen verkocht voor een goed doel, dus ik nam er 2 en ik kan me eigenlijk niet meer herinneren hoe ik die toen in handen heb gekregen.

Weer een paar jaar later verhuisde ik naar purmerend,
Door omstandigheden in de relatie en spanningen op mijn werk door de ene reorganisatie na de andere van Halfords raakte ik depressief en had ik een stevige burnout te pakken.
Esmeralda had dat gelezen op facebook en zocht weer een beetje contact.
Dat vond ik fijn, want hoewel ik meer dan genoeg steun van iedereen kreeg Was dit heel onverwacht en dacht ik weer terug aan de geluksmomentjes van de lagere school.
Op een gegeven moment besloot ik in purmerend dat het zo niet verder kon.
ik verbrak de relatie, en door hulp van een kennis en wat toevalligheden woonde ik in 10 dagen nadat ik de relatie had verbroken weer in delft.

Het ging weer beter met me, ik voelde me in delft weer een stuk beter, en stopte met de antidepressiva.
Esmeralda was getrouwd , had kinderen en daar was ik blij mee.en ik vond het verwonderlijk dat we door de jaren heen nog steeds sporadisch contact hadden.

Weer een aantal jaren later leerde ik Josje kennen.
Dat gaat perfect, eigenlijk meteen vanaf het begin en dat gaat nog steeds geweldig !
ik heb eindelijk het gevoel dat alles op z’n plaats valt en dat ik gelukkig met haar kan zijn zonder argwaan of andere bijkomende enge dingen.
We wonen zoals iedereen weet nu 2 jaar samen en we hebben alle 2 het gevoel dat we net pas begonnen zijn aan “ons” leven.

En dit jaar zag ik weer op Esmeralda’s facebook dat haar dochter weer speculaaspoppen verkocht voor het goede doel.
Dus stuurde ik haar een berichtje en raakten we in gesprek, ik wilde wel 3 speculaaspoppen kopen voor het goede doel,
Maar omdat Capelle a/d ijssel niet om de hoek van Den Hoorn ligt moesten we even kijken hoe ik die dan uiteindelijk zou krijgen.ik vertelde dat ik (gisteren) naar delft zou gaan voor mijn vader’s verjaardag en dat ik ook even bij ma langs zou gaan.En toen vroeg ze of ik dan de poppen bij haar thuis wilde ophalen zodat we even konden bijkletsen .

En zo kwam het dat ik gisteren gezellig bij haar op visite ging , ik had wel eerst even aan Josje gevraagd of ze het goed vond, en dat vond ze gelukkig !

Esmeralda en ik vertelde elkaar een beetje ons levens verhaal .
En we hadden misschien nog uren kunnen doorkletsen .
Maar ik moest nog een uurtje naar huis rijden en Esmeralda moest vandaag weer vroeg op.

Dus besloten we aangezien die speculaaspoppen actie van haar dochter een jaarlijks iets is.Dat ik ieder jaar 2 poppen koop en ze dan daar weer ophaal zodat we ieder jaar even kunnen bijkletsen.
Het was zo gezellig dat het ons ook erg leuk lijkt om een reunie met iedereen van die klas in de lagere schooltijd te organiseren.
Maar dat zal wel pas na alle Corona ellende een keer komen.
Wel een leuk vooruitzicht !

Al met al vind ik het prachtig dat 36 jaar nadat ik haar voor het eerst zag,
ik gewoon gezellig op visite bij haar ging.
Toch mooi na al die geluksmomentjes zo lang geleden.

ik vind het een mooi verhaal, en daarom plaats ik het op mijn blog.
Want wat je op internet zet verdwijnt nooit meer, en da’s niet altijd een nadeel.. toch ?
-X-